Hybrydy wielkich kotów: legrys, tyglew, jaglew – czym one są?
Świat co chwile nas zadziwia swoją różnorodnością i kolorami. Czasem człowiek przyczynia się do powstania nowych gatunków zwierząt, których naturalnie raczej byśmy nie mieli okazji zobaczyć. Zastanawialiście się kiedy, co może wyjść z połączenia lwa i tygrysa, czy jaguara i lamparta?
Legrys jest połączeniem samca lwa i samicy tygrysa. W zasadzie nie można go spotkać w naturze. Obecnie legrysy są skutkiem celowego lub przypadkowego krzyżowania się zwierząt w niewoli. Zasięgi występowania lwów i tygrysów w przyrodzie praktycznie nie nakładają się na siebie. Jeśli miałoby to miejsce w szerszym kontekście, wówczas najprawdopodobniej występowałyby między nimi konflikty spowodowane walką o zwierzynę.
Pierwsze udokumentowane informacje o istnieniu legrysów pochodzą z początków XIX wieku z Azji. Samice mogą urodzić potomstwo, niestety samce są bezpłodne. Zwierzęta te żyją od 15 do 20 lat. Legrysy, lub inaczej lygrysy, są zazwyczaj większe niż tygrysy i większe niż lwy. Największym kotem należącym do tej linii jest ważący 418 kg Hercules, który żyje w rezerwacie przyrody w Myrtle Beach w USA. Dla porównania lwy ważą od 150 do 250 kg, z kolei tygrysy średnio 300 kg. Legrysy osiągają długość od 3 do 3,6 metrów.
Legrysy łączą zamiłowanie do kąpieli wywodzące się od tygrysów i są dodatkowo bardzo towarzyskie jak lwy. Legrysy mają słabo zarysowany tygrysi wzór, który jest w odcieniach charakterystycznych dla lwów (płowy kolor). Mogą posiadać także lwie grzywy, lecz to nie jest powszechne. Pierwsze znane białe legrysy urodziły się dopiero w 2013 roku w Myrtle Beach.
Tyglew jest mieszańcem samca tygrysa i samicy lwa. Tak jak legrysy, są efektem celowego lub przypadkowego krzyżowania zwierząt w niewoli. Tyglewy są mniejsze niż legrysy i w przeciwieństwie do nich, rzadko rosną większe od swoich rodziców. Naukowcy uważają, że jest to spowodowane obecnością genu obecnego u lwicy, który hamuje wzrost, co jest skutkiem rywalizacyjnej strategii reprodukcyjnej lwów.
Tyglewy ważą od 140 do 180 kg, a ich sierść jest zazwyczaj płowa lub rudawa. Mogą pojawić się delikatne prążki lub cętki.
Jaglew jest połączeniem samca jaguara i samicy lwa. Zwierzęta te posiadają płową barwę sierści, która jest charakterystyczna dla lwa, dodatkowo mają brązowe cętki jak u jaguara. W 2006 roku w Kanadzie urodziły się dwa jaglewy, Jahzara (samica) i Tsynami (samiec). Były one rezultatem niezamierzonego połączenia lwicy Loli oraz czarnego jaguara Diablo.
Przedrostek nazw hybryd pochodzi od nazwy gatunku samców, drugi człon, pochodzi od nazwy gatunku samicy. Dla przypomnienia, samice hybryd są płodne, zatem mogą krzyżować się z samcami lwów, tygrysów, jaguarów, czy lampartów. Zatem jeśli połączy się samicę tyglewa z tygrysem, powstanie wówczas tytyglew.
Ze względu na to, który kot z danego gatunku będzie samcem, a który samicą mogą powstać inne hybrydy: leguar (lew + samica jaguara), lepart (samiec lwa + samica lamparta), tyguar (samiec tygrysa + samica jaguara), tygart (samiec tygrysa + samica lamparta), jaglew (samiec jaguara + samica lwa), jagrys (samiec jaguara + samica tygrysa), jagart (samiec jaguara + samica lamparta), lamlew (samiec lamparta + samica lwa), lagrys (samiec lamparta + samica tygrysa), czy laguar (samiec lamparta i samica jaguara).
Niestety hybrydy są bardziej podatne na wystąpienie u nich chorób niż gatunki występujące naturalnie. Według sceptyków mieszania gatunków jest to powód, dla którego nie powinno się tego robić. Dodatkowo wyhodowanie takiego okazu zabiera czas i generuje koszty, które można byłoby przeznaczyć na rozmnażanie zwierząt tego samego gatunku, przyczyniając się do ich ratowania.
