Nowe fakty dotyczące megalodona. Czy mógł on pożreć zdobycz wielkości dzisiejszej orki?
Jeden z największych żyjących na Ziemi drapieżników był postrachem prehistorycznych mórz i oceanów. Naukowcy na podstawie niekompletnego szkieletu stworzyli model 3D zwierzęcia i odkryli kilka zadziwiających faktów.
Naukowcy dokonali rekonstrukcji 3D megalodona, prehistorycznego rekina, który żył od 23 do 3,6 mln lat temu. Odtworzony stwór miał 16 metrów długości i ważył ponad 61 ton. Badacze oszacowali, że pływał z prędkością około 1,4 m/s, a dziennie potrzebował aż 98 000 kilokalorii. Dla porównania największy obecnie rekin, czyli rekin wielorybi potrzebuje "tylko" trochę ponad 6 700 kilokalorii dziennie. Objętość żołądka megalodona wynosiła prawie 10 000 litrów.
Otrzymane wyniki badań mogą sugerować, że prehistoryczne zwierzę mogło podróżować na duże odległości i zjadać "całą zdobycz", która miała do 8 metrów długości, czyli tyle ile mierzą współczesne orki. Zdolność do polowania na duże drapieżniki stawia megalodona na wyższym poziomie troficznym niż wszystkie współczesne zwierzęta.
Powyższe stwierdzenia są wynikami badań naukowców, które zostały opublikowane w czasopiśmie Science Advances. Modelowanie 3D zostało przeprowadzone bazując na pojedynczym niepełnym szkielecie megalodona, który został odkryty 1860 roku. W zapisie kopalnym zachowała się znaczna część jego kręgosłupa. Pozostałości po prehistorycznym zwierzęciu odnaleziono w Belgii w mioceńskich osadach, których wiek szacowany jest na około 18 mln lat. Naukowcy określili także, ile drapieżnik miał lat, kiedy zmarł - okazało się, że zmarł w wieku 46 lat.
- Zęby rekina są powszechnymi skamieniałościami ze względu na ich skład, który pozwala im pozostać dobrze zachowanymi. Jednak ich szkielety są zbudowane z chrząstki, więc rzadko można znaleźć takie skamieliny. Kręgosłup megalodona z Królewskiego Belgijskiego Instytutu Nauk Przyrodniczych jest zatem jedyną w swoim rodzaju skamieniałością — Jack Cooper, doktorant na Uniwersytecie Swansea.
Badania polegały na zmierzeniu i zeskanowaniu każdego kręgu prehistorycznego zwierzęcia. Następnie naukowcy dołączyli otrzymane dane do skanów 3D uzębienia megalodona pochodzącego z USA. Całość została uzupełniona o "ciało"- udało się to dzięki przeskanowaniu ciała żarłacza białego z Afryki Południowej.