Mają mniej niż centymetr i 1500 lat. Tajemnicze znalezisko w Norwegii

Mierzą niecały centymetr wysokości, mają ok. 1500 lat, są wykonane ze złota i po raz pierwszy usłyszeliśmy o nich w 1993 roku, kiedy to archeolodzy znaleźli dwie sztuki w centrum administracyjnym Hov w Norwegii.

Podczas wykopalisk natknęli się na pozostałości pogańskiej świątyni, a kolejne badania w tym miejscu przyniosły odkrycie jeszcze 28 miniaturowych skarbów. Co jednak ciekawe, w całej Skandynawii udało się zlokalizować ich zdecydowanie więcej i mówimy już o ponad 3 tysiącach!

I to w sumie wszystko, co o nich wiemy, ale naukowcy są przekonani, że skrywają sekrety lokalnej starożytnej społeczności. Czy nowe odkrycie pomoże je odkryć? Jest na to szansa, bo pięć najnowszych blaszek po raz pierwszy odnaleziono w oryginalnym kontekście.

Artefakty, które ujrzały światło dzienne podczas budowy autostrady, były zakopane pod ścianami i w otworach po słupach konstrukcyjnych, jakby zostały umieszczone tam celowo. To doprowadziło badaczy do przekonania, że blaszki mogły stanowić ofiarę dla budynku: 

Niemniej, chociaż projekty blaszek wyraźnie nawiązują do okresu Merowingów, okresu poprzedzającego Wikingów, między 476 a 750 rokiem naszej ery, ich dokładne przeznaczenie pozostaje niejasne.

Zdaniem naukowców istnieje wiele różnych sugestii, a najnowsza zakłada, że mają związek z niektórymi rytuałami odbywającymi się wewnątrz pogańskiego budynku, w którym się znajdowały - być może rytuałami małżeńskimi, ponieważ bardzo wiele z nich przedstawia pary.

Znajdują się na nich głównie mężczyźni, kobiety i zwierzęta, a postacie zazwyczaj widuje się z biżuterią, bronią, kubkami do napojów, w togach i szatach noszonych przez członków rodziny królewskiej oraz z innymi oznakami bogactwa w tym okresie. Niektóre teorie sugerują nawet, że przedstawiają bogów i boginie z mitologii nordyckiej.

Nowo odkryte fragmenty prezentują mężczyznę ubranego w krótką szatę z widocznymi stopami, natomiast kobieta jest ozdobiona biżuterią i ma na sobie długą norweską suknię z trenem.

Czy to właśnie oni zapłacili za te skarby? Nie wiadomo, ale jeśli tak było, z pewnością byli osobami bardzo zamożnymi. Zdaniem badaczy złoto było w tamtych czasach ekstremalnie cenne, więc poświęcenie nawet tak małej ilości, było znaczącym gestem i pokazem siły.