Jeśli kiedykolwiek ropuchy przerażały cię lub chociaż delikatnie niepokoiły, to poznanie tego stworzenia w niczym nie pomoże. Nazywany "Diabelską Żabą" prehistoryczny płaz to kwintesencja wszystkiego, co nieprzyjemne w ropuszej aparycji plus rozmiary, które przyprawiają o ciarki.
Kiedy w 1993 roku David Krause z nowojorskiego uniwersytetu Stony Brook odnalazł przedziwną skamielinę, nikt nie wierzył, że szczątki mogą należeć do nieznanego dotąd gatunku gigantycznej ropuchy. Świat musiał czekać kilkanaście lat, zanim naukowcy zdołali w pełni zrekonstruować wygląd potwora i oficjalnie uznali jego istnienie.
Nazywana jest potocznie "Diabelską Żabą" albo "Żabą z Piekła". To największy płaz bezogonowy (czyli inaczej największa żaba), jaki zamieszkiwał naszą planetę. Jej oficjalna nazwa, Beelzebufo, wzięła się od imienia wodza demonów z mitologii semickiej Belzebuba i łacińskiego słowa "bufo" oznaczającego ropuchę.
Diabelska Żaba żyła w kredzie, jakieś 65 milionów lat temu i zamieszkiwała ciepłe tereny południowej Afryki oraz Madagaskaru. Może nie była aż tak duża w porównaniu do innych stworzeń z tamtego okresu, ale wśród ropuch była istnym kolosem.
Mogła osiągać wielkość nawet do pół metra i ważyła od 4 do 5 kilogramów, a więc była większa niż największa żyjąca dzisiaj ropucha, 30-centymetrowa, ważąca nawet 3 kilogramy Conraua goliath.
Jeśli same liczby nie brzmią przerażająco, to dodatkowo Beelzebufo miała pewną charakterystyczną cechę wyglądu, która pasuje do jej nazwy - dwa, diabelskie rogi wystające z głowy. Podobnym atrybutem odznaczają się rogate żaby z Południowej Ameryki, żyjące do dzisiaj.
Naukowcy podejrzewają, że mogą być one spokrewnione w Beelzebufo. Biorąc pod uwagę bardzo silny jak na płaza bezogonowego nacisk szczęk tych stworzeń, badacze wysnuli hipotezę, że prehistoryczny ich przodek mógł spokojnie przeżuwać kości małych dinozaurów.
Symulacja z mechaniczną czaszką wykazała, że siła nacisku szczęki Żaby z Piekła była co najmniej trzy razy większa niż u człowieka i wynosiła... ponad 200 kilogramów.
Biorąc pod uwagę fakt, że żyjące dzisiaj w amazońskiej dżungli płazy mogą pochłonąć stworzenia większe niż one same, nietrudno domyślić się, że Beelzebufo najprawdopodobniej faktycznie ucztowała na dinozaurach, które w okresie kredy przemierzały naszą planetę...
***Zobacz materiały o podobnej tematyce***
