Męskie sporty: Strzelanie do rzutków

Większość ludzi jest przekonana, że strzelectwo to sport jedynie dla bogatych snobów, a strzelba jest od wieków przypisana tylko do myśliwego, czy gajowego. Nic bardziej błędnego. Jedynym ograniczeniem do uprawiania tego sportu w Polsce jest biurokracja i niechęć policji do wydawania pozwoleń.

Niestety nie mieszkamy w Stanach Zjednoczonych, gdzie śrutówkę można kupić właściwie w każdym markecie i załatwienie formalności, to żaden kłopot. Z krajów, gdzie mieszkają Polacy najłatwiej zezwolenie na broń śrutową dostać w Wielkiej Brytanii (z ograniczeniem dotyczącym Irlandii Północnej).

Właściwie wystarczy mieszkać w Wielkiej Brytanii nieprzerwanie przez dwa lata i można starać się po pozwolenie na posiadanie i używanie broni śrutowej.

Wystarczy ściągnąć z internetu, lub odwiedzić najbliższy posterunek policji i wypełnić druk. Gdy korzystamy z pierwszej wersji należy wypełniony druk wysłać pocztą do komisariatu odpowiadającemu naszemu miejscu zamieszkania, a w drugim przypadku zostawić na komisariacie razem z 4 fotografiami i niewielką opłatą skarbową, która zwykle wynosi około 50 funtów.

Później czekamy na wizytę policjanta, który ma obowiązek pojawić się do trzech miesięcy od złożenia wniosku. Wówczas przeprowadzana jest rozmowa i na tym sprawa się kończy. Biurokracja właściwie nie istnieje. Odmowy zdarzają się bardzo rzadko, a jeśli już, to policja musi bardzo dokładnie uzasadnić dlaczego odmówiła wydania pozwolenia. Przede wszystkim nie są przeprowadzane długotrwałe badania medyczne i nie trzeba biegać z całą teczką dokumentów.

Jeśli policja ma jakiekolwiek wątpliwości, co do umiejętności strzeleckich kandydata, to wysyła go na kurs strzelecki, który można odbyć prywatnie właściwie wszędzie. Nie ma też wymogu przynależenie do jakiejkolwiek organizacji zrzeszającej strzelców, jak ma to miejsce w Polsce.

W Polsce najłatwiejszą drogą do uzyskania pozwolenia na strzelanie i, co ważniejsze, posiadanie śrutówki jest przynależność do Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego lub Związku Łowieckiego. W takim przypadku, aby przystąpić do egzaminu na patent strzelecki należy odbyć trzymiesięczny staż, a później wystąpić o licencję sportową.

Wszystkie te dokumenty składamy w Wydziale Postępowań Administracyjnych odpowiedniej Komendy Wojewódzkiej, razem z badaniami lekarskimi i psychologicznymi, oraz podaniem i czekamy. Jedynym i bardzo ważnym plusem przynależności do organizacji strzeleckiej i posiadanie patentu jest, to że omija nas egzamin w policji i procedura przyznawania pozwolenia jest sporo krótsza. 

Kiedy w końcu uporamy się z "papierologią stosowaną" możemy zacząć strzelać. Bronią sportową jest właściwie wszystko, co nie strzela ogniem ciągłym i nie ma większego kalibru niż 12mm w przypadku zapłonu centralnego i 6mm, kiedy zapłon jest boczny. Nas interesuje pierwsza opcja. Jaką broń należy kupić? To zależy od naszych upodobań i wizji uprawiania strzelectwa do rzutków. Rozróżniamy przede wszystkim dwa rodzaje broni ze względu na ilość luf - jedno- i  dwulufowe. Większość zawodników preferuje dwulufki o pionowym układzie luf.


W tym miejscu musimy się zastanowić, które strzelanie bardziej nas interesuje, bo rodzajów strzelania do rzutków jest kilka. W trapie strzela się do oddalających się rzutków z pięciu różnych stanowisk oddalonych o 15 metrów od wyrzutni. Dozwolonym kalibrem w tej konkurencji jest 12/70, tzn. 12 oznacza liczbę pełnych ołowianych kul o średnicy kalibru, które można odlać z funta ołowiu, a 70mm to długość naboju. Śrut ma maksymalną średnicę 2,6mm. Trap jest konkurencją olimpijską, więc istnieje również szansa, że możemy powalczyć o medale dla kraju.

Skeet to już wyższa szkoła jazdy. Konkurencja jest bardziej wymagająca i raczej skierowana do bardziej doświadczonych strzelców. Rzutki przybliżają się, to oddalają, lecą z prawej lub lewej strony w tym samym czasie. W skeecie strzela się z ośmiu stanowisk, z których siedem jest rozmieszczonych po łuku łączącym obie budki a ósme w centralnym punkcie między budkami na osi pola. Maszyna wyrzucająca rzutki powinny być tak ustawione, by przecięcie się dróg rzutków nastąpiło na osi pola.

W tym przypadku jeden z zawodników twierdził , że lepiej strzela się ze strzelby o układzie luf poziomym. Inny z kolei, że pionowy jest lepszy. Sprawa jest prosta: wszystko zależy od preferencji samego strzelca, więc zanim zdecydujemy się na zakup broni lepiej wcześniej postrzelać z klubowej i dopiero wówczas wybrać dla siebie najlepszy model. Podobnie jest też z kolbą, która musi być odpowiednio dobrana do naszej budowy anatomicznej.

Współczesne rzutki (mam tu na myśli cel, do którego strzelamy) nie ma nic wspólnego z gliną i też nie przypomina żadnego znanego nam zwierzęcia. Najczęściej wykonany jest z ciemnego wapienia lub kredy, a jako materiał wiążący jest używana smoła poekstrakcyjna. Rzutek musi być na tyle kruchy, bo mogła go rozbić niewielka ilość śrucin, jednak równocześnie na tyle twardy, aby pojedynczy śrut nie spowodował rozpadnięcia się celu. Jest to ważne ponieważ zasady strzelań mówią, że przynajmniej niewielka część rzutka musi zostać odłupana, aby strzał został zaliczony. Oczywiście marzeniem jest, aby zamienić rzutkę w obok rdzawego pyłu.

Ogromnym atutem strzelania do rzutek jest wyrabianie w sobie cierpliwości i refleksu, a także opanowania. Jest to wręcz wymarzony sport dla każdego, kto brzydzi się zabijaniem, a podoba mu się strzelectwo. Może tutaj znaleźć wszystko czego chce; pobyt na świeżym powietrzu, rywalizację i dużo frajdy.