Dieta ketogeniczna, często nazywana ketonową lub keto, stała się w ostatnim czasie bardzo modna. Jej stosowanie nie tylko pomaga zbić wagę, ale może także być skutecznym elementem leczenia niektórych chorób. Warto jednak pamiętać, że nie wszyscy mogą przygotowywać posiłki zgodnie z jej zasadami, może ona bowiem poważnie wpłynąć na zdrowie. Wyjaśniamy założenia diety ketogenicznej i podpowiadamy, kto może na nią przejść.
Zazwyczaj codzienny jadłospis powinien opierać w głównej mierze na węglowodanach (od 45 do nawet 60 procent). To one są głównym paliwem organizmu, pozostałe składniki dostarczają tłuszcze i białka. Tymczasem dieta ketogeniczna opiera się w głównej mierze na tłuszczu. Energia dostarczana ciału pochodzi nawet w 80 procentach właśnie z tego makroskładnika.
Ten typ żywienia powoduje, że glukoza jest wykorzystywana przez układ nerwowy. Reszta organizmu "zasilana" jest dzięki ciałom ketonowym, które powstają w procesie rozpadu tłuszczów. Taki stan nazywany jest ketozą. Warto jednak wiedzieć, że dieta ketogeniczna nie pokrywa całkowicie deficytu energetycznego człowieka. Oznacza to, że będziesz niedożywiony. Oczywistym skutkiem będzie więc szybki spadek wagi.
Owsianka na śniadanie, makaron na obiad, a na kolację kanapki? Na diecie ketogenicznej musisz zapomnieć o frykasach zrobionych z mąki pszennej, są bowiem źródłem węglowodanów. Co zatem powinno znaleźć się na talerzu? Przede wszystkim produkty o dużej zwartości tłuszczu. Należy jednak pamiętać, aby były to produkty jak najmniej przetworzone. Możesz jeść tłuszcze nasycone (np. smalec), jednonienasycone (np. awokado).
Mięso, które spożywasz powinno pochodzić ze sprawdzonych źródeł - warto jeść wołowinę, wieprzowinę, drób i jagnięcinę. Dobrze jest włączyć w dietę także tłuste ryby (np. makrele, łososie), które dostarczają organizmowi kwasów omega-3. Dozwolone są także jaja, nabiał i orzechy. Co ciekawe, jeżeli nie przepadasz za mlekiem krowim, możesz zamienić je na kokosowe lub migdałowe. Głównym źródłem węglowodanów w diecie powinny być warzywa (m.in. jarmuż, cukinia)
Dieta ketogeniczna wiąże się także z wykluczaniem niektórych produktów. Oprócz wymienionych już wyrobów z mąki pszennej, należy także wykluczyć cukier, słodzone i gazowane napoję, kukurydzę, ziemniaki, płatki zbożowe oraz owoce. Pamiętaj także, żeby nie spożywać produktów light.
Ważną zasadą jest rygorystyczne przestrzeganie założeń. Najdrobniejsze odstępstwo od zasad powoduje bowiem wyprowadzenie z ketozy i niweczy cały włożony wysiłek.
Ten rodzaj żywienia jest pomocny w leczeniu niektórych chorób. Stan ketozy pomoże w przypadku lekoopornej padaczki, ale także w przypadku zespołu Retta, zespołu Dravet, zespołu Doose czy stwardnienia guzowatego. Stosowanie diety ketogenicznej może zmniejszyć ryzyko zachorowania na cukrzycę, a także pomóc osobom już chorującym. Warto jednak wszelkie zmiany w żywieniu konsultować z lekarzem prowadzącym, wykonać wszystkie niezbędne badania, a w razie zgody na takie menu - skorzystać z pomocy profesjonalnego dietetyka.
Jednak dieta ketogeniczna ma nie tylko zalety, warto więc znać jej potencjalne skutki uboczne. Zastrzyk energii oraz spadek wagi utrzymują się przez trzy miesiące, a po tym okresie mogą występować problemy z trawieniem, osłabienie czy nieprzyjemny zapach ciała. Warto pamiętać, że zwiększone spożycie tłuszczu może skutkować problemami z perystaltyką jelit, dużym zagrożeniem jest także kamica moczanowa. W związku z tym dieta ketogeniczna nie nadaje się dla osób cierpiących na choroby nerek, trzustki oraz wątroby.
Pamiętaj, że zmiana sposobu żywienia nie powinna być podyktowana chwilową modą, ale przede wszystkim chęcią poprawy swojego stanu zdrowia. Nierozważne stosowanie popularnych w danym momencie diet oraz brak konsultacji lekarskiej może ci poważnie zaszkodzić.
