Agility na start
Agility to sport kynologiczny, który polega na pokonaniu przez psa toru przeszkód bez błędów, szybciej niż konkurenci. Na torze poza stacjonatami można znaleźć różne rodzaje przeszkód - strefowe, tunele, skok w dal i slalom.
Przed startem przewodnik ma kilka minut, żeby zapoznać się z torem, który na każdych zawodach jest ustawiony inaczej przez sędziego.
Podczas przebiegu przewodnik polegając na porozumieniu i kontakcie z psem, kierując go jedynie gestami i głosem musi przeprowadzić go przez wyznaczony tor. Aby odnieść sukces, trzeba połączyć elementy szkolenia psa, koordynację i myślenie strategiczne przewodnika i dobrą kondycję fizyczną zarówno psa jak i przewodnika.
W efekcie agility jest niebywałą atrakcją dla publiczności, radością dla psa i wyzwaniem dla przewodnika! Dziś, 30 lat po swych narodzinach, agility jest jednym z najpopularniejszych sportów kynologicznych.
W wielu krajach świata odbywają się zawody, w których bierze udział w sumie kilkanaście tysięcy osób i niezliczone ilości psów różnych ras i wielkości.
Poszukując atrakcyjnych form pracy z psem, które mogłyby zapełnić przerwę pomiędzy Mistrzostwami Obedience a konkurencjami finałowymi na wystawie Crufts, Peter Meanwell i John Varley zapoczątkowali nowy sport kynologiczny - agility. Zainspirowani zawodami hippicznymi, zbudowali zestaw przeszkód dostosowany do możliwości psów i przygotowali zarys zasad, jakie miały obowiązywać, tak aby konkurencja podobała się publiczności i była bezpieczna dla psów.
Po raz pierwszy publiczność mogła oglądać agility w wykonaniu 8 przewodników z psami startujących w dwóch drużynach 10 lutego 1978 roku. Tor składał się z 12 różnych przeszkód ustawionych w kształcie ósemki. Po środku stał stół, który był również startem i metą. Sędzia obserwujący zmagania zawodników był poza ringiem, a przy każdej przeszkodzie strefowej był ustawiony pomocnik, który podnosił chorągiewkę jeśli pies nie dotknął strefy.
Dynamizm przebiegów oraz przejrzyste zasady zagwarantowały natychmiastowy sukces zarówno wśród publiczności, jak i właścicieli psów. Początkowo zawody odbywały się dokładnie na takim samym ustawieniu przeszkód, jaki był oryginalnie na Crufts. Przewodnik jeszcze przed zawodami otrzymywał wydruk z rysunkiem toru, aby mógł się dokładnie z nim zapoznać.
Dopiero po pół roku stwierdzono, że należy wprowadzić urozmaicenie i zwiększyć poziom trudności zmieniając ustawienie toru na każdych zawodach. Jednakże prawdziwie sportowa kariera agility rozpoczęła się w 1980 roku, gdy brytyjski Kennel Club opracował regulamin rozgrywania zawodów. Z Wielkiej Brytanii agility powędrowało najpierw do Holandii, potem do Belgii i Francji.
Już w latach osiemdziesiątych było bardzo popularne w Stanach Zjednoczonych i Australii. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) przyjęła regulamin agility uznając je za sport w 1991 roku, a wkrótce potem agility przywędrowało do Polski. I tak agility opanowało cały świat.
Zobacz, na czym polega agility:
